Functiedifferentiatie en patiëntgericht verplegen in een perifeer ziekenhuis

In dit artikel wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de samenhang tussen de implementatie
van functiedifferentiatie en de mate van patiëntgericht verplegen op verpleegafdelingen van een perifeer ziekenhuis. Drie afdelingen waar functiedifferentiatie is ingevoerd (interventiegroep) zijn vergeleken met drie afdelingen waar geen functiedifferentiatie is ingevoerd (referentiegroep). De implementatie van functiedifferentiatie op een verpleegafdeling is in kaart gebracht door middel van een zelf
ontwikkelde scorelijst. De mate van patiëntgericht verplegen is gemeten met behulp van bestaande
schriftelijke, gevalideerde vragenlijsten, uitgedeeld onder 102 zorgverleners (respons 67%). Uit de resultaten blijkt dat de implementatie van functiedifferentiatie, volgens verwachting, varieert van niet
geïmplementeerd tot volledig geïmplementeerd. Wat betreft patiëntgericht verplegen zijn verschillen
gevonden tussen de referentie- en interventiegroep op de kernvariabelen van een patiëntgericht verpleegmodel (patiënttoewijzing en systematisch verpleegkundig handelen (SVH)), maar geen verschillen op de randvoorwaardelijke variabelen taken en communicatie. Vergelijking van de rangordes in
de onderzoeksafdelingen wat betreft patiëntgericht verplegen en functiedifferentiatie heeft geen significante correlatie opgeleverd, waaruit geconcludeerd kan worden dat een eenduidige samenhang tussen functiedifferentiatie en patiëntgericht verplegen niet aangetoond is. Aanbevolen wordt een eenduidig beleid te formuleren in de praktijk van patiëntgericht verplegen. Bij het invoeren van functiedifferentiatie dient rekening te worden gehouden met de meerwaarde van een functie en de mogelijkheid een functie volledig in te vullen. Ook dient gelet te worden op het specialisme van de
afdeling. Wanneer verder onderzoek gewenst is, dient de gegevensverzameling geoptimaliseerd te
worden.