Heffingsambtenaar heeft de informatieverplichtingen op grond van art. 40 Wet WOZ, art. 7:4 Awb en het Black Box-arrest niet geschonden. Het hof gaat voorbij aan de ongemotiveerde betwisting van de grootte van de woning door belanghebbende.

In de annotatie ga ik in op de verschillende informatiebepalingen die in WOZ-zaken een rol spelen en de specifieke voorwaarden van elk van die bepalingen. Ook ga ik in op de stelling dat de door de heffingsambtenaar genoemde oppervlakte van de woning niet juist is. Gelet op het Amersfoort-arrest ligt de bewijslast voor een dergelijke stelling bij de belastingplichtige, maar wat houdt dat in de praktijk in? Hoeveel moet de belastingplichtige stellen of bewijzen en is tegenspreken door de heffingsambtenaar voldoende? En wat heeft dat dan voor gevolgen voor de beoordeling van de waardebepaling?