Historische televisie à la Van Oostrom en Conscience? Het verhaal van Nederland en Het verhaal van Vlaanderen als publieksgeschiedenis

In deze bijdrage maak ik een vergelijkende analyse van Het verhaal van Nederland en Het verhaal van Vlaanderen als historische producties, vanuit het perspectief van publieksgeschiedenis. Daarbij richt ik me op drie domeinen die voor publiekshistorici van belang zijn. Eerst ga ik in op de productiecontexten van beide reeksen, omdat die het kader bepalen waarbinnen historici hun expertise aanleveren. Daarna analyseer ik de verteltechnieken die gebruikt worden, en hoe die de inhoud mee vormgeven en al dan niet vertekenen. Ten slotte houd ik een pleidooi voor een ruimer receptieonderzoek, om het belang hiervan voor publieksgeschiedenis te benadrukken.

In this contribution I make a comparative analysis of Het verhaal van Nederland (The story of the Netherlands) and Het verhaal van Vlaanderen (The story of Flanders) as historical productions, from the perspective of public history. I focus on three domains that are important to public historians. First, I will discuss the production contexts of both series, because they determine the framework wherein historians provide their expertise. I then analyse the maintained narrative techniques and how they shape the content, and whether or not these techniques distort the historical narrative. Finally, I make a plea for a study of the broader reception of these series, in order to mark the value of this type of research for public history.