Ontoereikend gemotiveerde honorering beroep op noodtoestand door dierenarts bij gebruik niet-geregistreerde geneesmiddelen bij duiven

Bij de beoordeling van een beroep op de noodtoestand moet worden vooropgesteld dat uitzonderlijke omstandigheden in een individueel geval kunnen meebrengen dat gedragingen die door de wetgever strafbaar zijn gesteld, niettemin gerechtvaardigd kunnen worden geacht, onder meer indien moet worden aangenomen dat daarbij is gehandeld in noodtoestand, dat wil zeggen - in het algemeen gesproken - dat de pleger van het feit, staande voor de noodzaak te kiezen uit onderling strijdige plichten en belangen, de zwaarstwegende heeft laten prevaleren (vgl. HR LJN BC7938, NJ 2010/5). Het beroep op noodtoestand komt in de kern erop neer dat het in strijd met art. 2, eerste lid, Diergeneesmiddelenwet afleveren van niet geregistreerde dierengeneesmiddelen in casu gerechtvaardigd is, omdat met de in Nederland verkrijgbare geregistreerde diergeneesmiddelen de onder duiven veelvuldig voorkomende ziekten niet (voldoende) effectief kunnen worden bestreden. Het hof heeft met juistheid tot uitdrukking gebracht dat - kort gezegd - slechts in uitzonderlijke omstandigheden individuele dierenartsen van geval tot geval mogen beoordelen of in concrete situaties in noodtoestand de Diergeneesmiddelenwet moet worden overtreden. De motivering van de honorering van eht beroep op overmacht is echter niet toereikend, nu het hof niets over de precieze gang van zaken rond de afleveringen heeft vastgeseld, in het bijzonder niet over de vraag in hoeverre de verdachte 'als dierenarts' daadwerkelijk van geval tot geval heeft beoordeeld of het steeds noodzakelijk was de zieke duiven van de personen aan wie de genoemde geneesmiddelen werden geleverd, te behandelen met die geneesmiddelen, terwijl de gebezigde bewijsmiddelen een beeld schetsen van een gang van zaken waarbij gedurende langere tijd bestellingen zonder nadere beoordeling bedrijfsmatig werden afgehandeld. Immers bij een beroep op de noodtoestand moet worden nagegaan of uitzonderlijke omstandigheden in een individueel geval meebrengen dat overtreding van een wettelijk verbod gerechtvaardigd is.