Abstract
De groeiende ouderenpopulatie met een steeds complexer wordende zorgvraag
(een combinatie van zowel somatische als psychogeriatrische aandoeningen) en
het toenemend tekort aan arbeidskrachten maken verregaande beleidsveranderingen noodzakelijk om de ouderenzorg toekomstbestendig te maken (WRR, 2021).
Zorginstellingen, en vooral verpleeghuizen, ervaren steeds meer moeilijkheden om
hun personeelsbestand op peil te houden (SER, 2021). Dit werd tijdens de coronapandemie pijnlijk zichtbaar toen zorginstellingen met kunst- en vliegwerk de
basale zorg probeerden te blijven verlenen en telefonisten en verpleeghuisdirecteuren aan het bed stonden. Maar het arbeidsmarktprobleem is al langer voelbaar,
vooral in niet-stedelijke gebieden buiten de Randstad. Voormalig minister van
Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), Hugo de Jonge, wees vóór de pandemie
al op de onhoudbaarheid van het huidige systeem. In een interview stelde hij dat
‘het geloof in de markt als probleemoplosser op de terugtocht is’ (Van der Aa &
Kok, 2019). De marktdynamiek in het zorgdomein zou tot versnippering en ongewenste verspilling leiden, bijvoorbeeld in de wijkverpleging. In plaats van een veelvoud aan zorgaanbieders in de wijk zag De Jonge meer heil in een overzichtelijk
aanbod om afstemming tussen zorgverleners in de wijk te stimuleren, met name
tussen de wijkverpleegkundige en de huisarts. Hetgeen met de overheveling naar
gemeenten, en de bijbehorende aanbestedingen, grotendeels verloren is gegaan.
(een combinatie van zowel somatische als psychogeriatrische aandoeningen) en
het toenemend tekort aan arbeidskrachten maken verregaande beleidsveranderingen noodzakelijk om de ouderenzorg toekomstbestendig te maken (WRR, 2021).
Zorginstellingen, en vooral verpleeghuizen, ervaren steeds meer moeilijkheden om
hun personeelsbestand op peil te houden (SER, 2021). Dit werd tijdens de coronapandemie pijnlijk zichtbaar toen zorginstellingen met kunst- en vliegwerk de
basale zorg probeerden te blijven verlenen en telefonisten en verpleeghuisdirecteuren aan het bed stonden. Maar het arbeidsmarktprobleem is al langer voelbaar,
vooral in niet-stedelijke gebieden buiten de Randstad. Voormalig minister van
Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), Hugo de Jonge, wees vóór de pandemie
al op de onhoudbaarheid van het huidige systeem. In een interview stelde hij dat
‘het geloof in de markt als probleemoplosser op de terugtocht is’ (Van der Aa &
Kok, 2019). De marktdynamiek in het zorgdomein zou tot versnippering en ongewenste verspilling leiden, bijvoorbeeld in de wijkverpleging. In plaats van een veelvoud aan zorgaanbieders in de wijk zag De Jonge meer heil in een overzichtelijk
aanbod om afstemming tussen zorgverleners in de wijk te stimuleren, met name
tussen de wijkverpleegkundige en de huisarts. Hetgeen met de overheveling naar
gemeenten, en de bijbehorende aanbestedingen, grotendeels verloren is gegaan.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Number of pages | 20 |
| Journal | Beleid en Maatschappij |
| Volume | 49 |
| Issue number | 3 |
| DOIs | |
| Publication status | Published - 1 Mar 2022 |