Abstract
De arts, die binnen de grenzen van de door de regelgeving op de geneeskunde geregelde kunst bij een patiënt een ziek been afzet, brengt de patiënt in strafrechtelijke termen 'zwaar lichameljk letsel' toe. Tochis evident dat de arts niet strafbaar dient te zijn; op welke dogmatische gronden is dit zo? Hoe is de wettelijke regeling en de praktijk van een straf- en gezondheidsrecht? En zou dit eventueel veranderd moeten worden? Verkend wordt de mogelijkheid van een strafuitslutingsgrond voor de medicus in het Wetboek van Strafrecht. Conclusie is dat het niet strikt noodzakelijk is in verband met problemen in de praktijk (iedereen weet of 'voelt' immers wel dat de arts in rechtmatige uitoefening van zijn beroep niet strafbaar behoort te zijn), maar dat het ook geen kwaad kan deze strafuitsluitingsgrond op te nemen, gezien de volledigheid en dogmatiek.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 549-557 |
| Number of pages | 9 |
| Journal | Ars Aequi |
| Volume | 2011 |
| Issue number | 7/8 |
| Publication status | Published - 2011 |
Research programs
- SAI 2005-04 MSS